De Vennbahn

Raeren - Sankt Vith (84km)

De eerste dag heeft z'n tol geëist van het duo. De ene helft lag al voor half tien in total löss in bed. Moe maar voldaan zullen we maar zeggen.. De volgende ochtend merk je natuurlijk wel dat t soepele er van af is, maar het duo laat zich niet kennen. Alleen voor ons stond het ontbijt  in de grote zaal klaar, is dat niet luxe? Het vakantiegevoel is er al, daar hoef je verder niets voor te doen, leuk is dat hoor. Het weer werkt mee, strak blauwe lucht en de temperatuur loopt gezellig op. Bij het ontbijt is dat nog heerlijk;-). Nog even afrekenen met pin bij de vrouw van de eigenaar, meneer slaapt uit vandaag, zo zijn de rollen verdeeld. Och, wat vervelend nu, juist vandaag is er een storing met het pin apparaat. Tja die techniek hè meneer, die laat ons nog wel eens in de steek.. De nota is op een bierviltje geklad, vrijwel onleesbaar. Da's een oude truc hoor! Wel handig wat 'zwart' geld, juist nu het echtpaar  met vakantie gaat.. Waar hebben we dat meer gehoord?
We gaan eerst nog even langs de bakker. We zijn getipt over de kwaliteiten van de Konditorei in Raeren en slaan flink in, de tassen puilen uit. We bestijgen het Fahrrad en zien dan nog een boulangerie; excusie moi, hadden we wel de aangeprezen bakker? Is dat niet een valide reden om nog 's terug te gaan voor een vergelijkend warenonderzoek?

Vandaag wacht de oude Vennbahn op ons, de voormalige treinverbinding van Aken naar Luxemburg. Eerst nog even omhoog naar het voormalige station, maar dat moeten we er maar voor over hebben volgens Paul Benjaminse, de auteur van ons gids. En dat hebben we graag. Wat een verademing zeg! Geen blubber meer en slechte onverharde wegen met kuilen, maar een keurig aangelegde Bahn van 120 km lang. Dit is een eitje. Het trekt erg veel fietsers aan, die vreemd genoeg meestal de andere kant opgaan. Zijn ze met Pasen al bij de paus op audiëntie geweest? Ze kijken wel serieus en vroom, alsof ze in een soort roes waren.. Je zou toch verwachten dat ze opgelucht zouden zijn en vrolijk om er minstens weer een jaar tegen an te gaan. Het duodutch begrijpt er niets van en trapt nog eens stevig door. Bij Monschau wordt de verleiding te groot en verlaten we de Vennbahn en gaan we het plaatsje met Fachwerkhäuser, bekend van de MB puzzels bekijken. Er is zojuist een OAD bus met Hollanders  uitgeladen, de oudste is 94 jaar vertelt de chauffeur. Ze doen een weekje Eiffel.  Het schijnt dat de reisleider hier wekelijks komt met een verse lading; daar is Oad dus niet failliet aan gegaan. Na de verplicht kost, Apfelstrudel met Eis und Sahne zoeken we de Vennbahn weer op. Dat is nog best heeftig, want het plaatsje ligt in een dal en de Vennbahn ligt juist hoog. We komen zwaar beweet weer boven na 3 km klimmen over een geitepaadje. Bij Sankt Vith geloven we het wel voor vandaag, we gaan op tijd (16.00uur) in de relaxstand.

Typisch Belgisch: het verkeerslicht staat aan de overkant van de kruising. Ik zeg: goed idee, kunnen we zo overnemen in Nederland.