Vianden en omstreken

Sank Vith -  Wallensdorf.  75 km

Helemaal gelukkig zijn we als we het laatste stuk van de Vennbahn afronden en door het glooiende landschap glijden. De zon doet lekker mee, de temperatuur bereikt vandaag ook bijna de 27 graden. Om te fietsen is dat best warm, maar ook nu fietsen we niet door de dalen, maar ongeveer 500 meter daarboven, tegen de de rotswanden aan en ook vaak door de bossen. Hier begint Zwitsers Luxemburg, daar had het duo ook nog nooit van gehoord. Wie van onze lezers weet nog dat  het kasteel in Vianden (Luxemburg) tot aan de Franse revolutie in het bezit was van de Oranje Nassau's? Willem I heeft ut overigens voor een appel en ei verkwanseld aan een zakenman, die vervolgens de boel leeg haalde en de bouwwerken liet verpauperen. Onlangs is het gestaureerd en weer te bezichtigen en voor de luie toerist is er een kabelbaan, dan hoef ie niet helemaal naar boven te kuieren. Want een kasteel bouw je natuurlijk niet in een dal.. De uitspanningen in Vianden hebben hun namen vaak alleen in het Nederlands vermeld, want dat volkje komt daar nog steeds veelvuldig. Duodutch zette nog even extra aan na het zien van de vele motorrijders en het horen van de de ronkende motoren (sorry Vincent, ieder z'n eigen hobby;-) Dat deed ons denken aan Dinant, waar we vorige jaar een dergelijke ervaring hadden, terwijl we een rustig stadje hadden verwacht. We hadden daar een rustdag gepland, niet erg handig. De mosselen waren er gelukkig wel erg lekker, dat dan weer wel. Vandaag zijn we geëindigd in Wallensdorf. De Nederlandse eigenaar van het Gasthof t Häeffchen had zelf alleen plaats in het restaurant, maar regelde direct een kamer in een dichtbijgelegen hotel. Dat is hier vlakbij, je hoeft alleen maar even de weg naar boven te volgen. We hebben t geweten.. Na 80 km klimmen kon dit er ook nog welke even bij. Volgens ons heeft de eigenaar de avond van zijn leven gehad. Terug in het restaurant hebben we ons natuurlijk niet laten kennen; t was prima te doen! Alleen even aanzetten en dan uit laten rollen;-) We keken op van de uitgebreide vegetarische kaart met zes Fairtrade gerechten, omdat het duo als flexitariër door het leven gaat. Toch jammer dat de bediening telkens terug kwam uit de keuken met de mededeling: dat het gekozen gerecht was uitverkocht. Uiteindelijk hebben we gekozen voor de enige twee vegetarische gerechten; de groentequiche en de quinoa schijven, die overigens uitstekend smaakten. Het nagerecht, de aardbeien met mascarpone en sane waren ook voortreffelijk. Nu weer terug naar het hotel, dat doet denken aan de periode Honecker in Oost-Duitsland, geen opsmuk, een grote eetzaal met TL verlichting en plastic bloemen, met uitzicht op het Ourdal. De rivier de Our vormt hier de grens met Duitsland en Luxemburg. Als we de brug oversteken staan we in Luxemburg.