Over de Po

Brescia - Mantova (Mantua) 100 km
Mantua - Modena 100 km

We hadden best wel moeite op te staan na de culturele dag en nacht op de langste dag en de verschillende vino rosso's, maar het duo stond weer klaar in fietstenue. Deze keer hadden we een bewegwijzerde route en de fietspaden waren zeker voor Italiaanse begrippen prima. We kwamen langs het Lago di Garda, voor ons onbekend te terrein. Voor vele landgenoten is dit de place to be. Vanuit de verte zie je het meer opdoemen, en idd. het is een beste plas water.. Veel touristen op de been. Het duo is dan toch altijd weer blij dat het door mag naar de stille weggetjes. Opvallend moment was dat er iemand ons de weg ging vragen in het Italiaans. Hoe vind je die, Annette?  We hebben ze de weg gewezen in het Italiaans en ieder de geval de richting was goed, dat is toch al heel wat niet waar? We komen nu in een landschap terecht dat lijkt op het Hollandse polderlandschap. Het is de PO vlakte. We fietsen langs de rivier de Mincio. Overal zien we om ons velden met mais en risotto rijstvelden. Ér is een heel stelsel van aftakkingen gebouwd om het water, afkomstig van het Gardameer te verspreiden over de landerijen. In de verte doemt de gigantische Dom van Mantua (Mantova) op. Indrukwekkend, ook van binnen. Mantua is een oude middeleeuwse plaats en heeft nog veel straatjes met kinderkopjes (dat is niet zo fijn fietsen;-). We verwennen ons zelf met een luxe kamer aan het piazza Erbe met prachtig uitzicht op de toren met uurwerk. Ook 's nachts gaat dat gezellig door.. De volgende dag boeken we nog een dagje bij, het is tenslotte vakantie, niet waar. We hebben het wel eerder ervaren dat we soms te snel door gaan en dan achteraf constateerden we dat te weinig tijd spenderen in de interessante plaatsjes. We willen eigenlijk geen tijd overhouden in Pisa, want daar is naast de scheve dom niet zo bijster veel te beleven.
De tocht naar Modena gaat verder over dijkjes, langs wijngaarden, langs vele populieren en natuurlijk nu ook langs de rivier de Po. Dat is een erg brede rivier. Dat merkten we toen we de brug over moesten steken. Ook kwamen we door het gebied waar vijf jaar geleden een aardbeving heeft plaats gevonden. Er zijn nog steeds erg veel gebouwen niet hersteld. In Concordia stond het grootste gedeelte van het dorp in de stijgers. Dat is wel een trieste aanblik. Is dit het voorland voor de provincie Grunnen? Wederom is het een erg warme dag. Onze vier bidons zijn zo maar leeg. Bij ons aanstekertje krijgen we ijswater mee.
Het is ons opgevallen dat er in deze steden en regio steeds meer gefietst wordt. Dat is leuk om te zien. Het ziet er wel veel relaxter uit dan bij ons in Holland. Het tempo ligt veel lager, evenals de zadels;-) 

Morgen gaan we richting Prato, door de Appenijnen, we zien ze in de verte al liggen. Dat wordt klimmen tot 800 meter..