Rondje meer

Colico - Lecco (82 km)

Als je niet meer weet wat voor een dag het vandaag is, laat staan dat je de datum precies weet, dan ben je goed bezig vakantie te vieren. Totaal los van het normale ritme, je laten verrassen door de omgeving en op gaan in het fietsen. Vandaag fietsen we naar het Comomeer toe. We volgen de de rivier de Adda die in het meer uitkomt. Geweldig om steeds dichterbij te komen en dan aan het randje te staan. Aan alle kanten zijn dorpjes tegen de oevers en hellingen geplakt. Daar kunnen we niet zo maar aan voorbij fietsen. We boeken een hotelletje in Colico, Hotel Rise, dat stam uit t begin van de vorige eeuw; het ademt die sfeer nog wel n beetje uit (moet je wel een beetje je best voor doen natuurlijk;-). Het blijkt een prima herstellingsoord te zijn voor mijn lief. 
Na het ontbijt vervolgen we de route langs de rand van het meer. Geen aparte fietspaden, maar het is niet al te druk. We passeren tunnels en komen uit bij het pontje naar Bellagio, dat ons over zet. We wisten niet dat het hier zo mooi kon zijn. Het lijkt op de Cinqueterre, waar we ooit wandelden. Onderweg worden we begroet door een Nederlands uitziende man, ook op de fiets, bepakt en bezakt net als wij. We zien iets bekends en herkennen hem aan zij stem: Patrick Lodiers (BNN). Hij fiets van zuid naar noord. We hebben gelezen dat ie overgestapt is naar de KRO-AVRO; zal hij een sabbatical hebben? Vanaf Bellagio ( bekend van prachtige tuinen) volgen we de andere oever, maar we moéten eerst een flinke klim maken. Boven gekomen rond twaalf uur, zien we allemaal bouwvakkers busjes staan. Hier zal wel flink geklust worden.. Nee, hier is een restaurantje waar ze tussen de middag eten. Uit ervaring weten we dat dát de beste adresjes zijn. Waar de locals zitten en geen tourist te bekennen is; goed eten en goedkoop. ( we blijven Hollanders hè) het schijnt in Italië ( en Spanje trouwens ook) per wet geregeld te zijn dat de restaurants een dagmenu moeten aanbieden aan werknemers van Max. 15€ ( driegangen, wijn en koffie). Dat past t duodutch wel, want hét budget is al flink geslonken. We hebben er heerlijk gegeten, met uitzicht op het Comomeer.
Het Comomeer gaat via een smalle strook water over in het Lago di Carlate. Hier had het duo opnieuw grote moeite de weg te vinden. We kwamen over industrieterreinen en fietsten voor ons gevoel veel te ver om uiteindelijk wel bij een meer uit te komen. Er was een fietspad om hét meer aangelegd dat redelijk te fietsen was. Toen we argwaan kregen en iemand gingen vragen, bleek dat we het verkeerde meer te pakken hadden; het Lago di Annone. Tja we waren al halverwege en wat doe je dan? We besloten door te fietsen en het hele meer te ronden; resultaat 30 km omgefietst! Dat hoort er dus ook bij. In Lecco bestelden we een goed glas wijn, Salute!